Op zaterdag 29 juni is de Deurnese editie van The Living Library in de Bibliotheek. In The Living Library lees je geen boeken, maar mensen. Interessante mensen die je in het dagelijks leven niet snel spreekt. Klopt wat we denken over mensen op basis van de buitenkant wel met de werkelijkheid? Ga in gesprek met mensen met een verhaal.

Net als in een gewone bibliotheek, waar boeken toegang geven tot onbekende werelden, biedt The Living Library de mogelijkheid om in de belevingswereld van een ander te stappen. Levende boeken zitten klaar om hun levensverhaal te vertellen. In een open gesprek, waarin met respect voor elkaar alles gevraagd en besproken kan worden.

Levende boeken zitten klaar om hun levensverhaal te vertellen. In een open gesprek met de bezoekers, waarin met respect voor elkaar alles gevraagd en besproken kan worden. Elk gesprek duurt maximaal 20 tot 30 minuten. In totaal zijn er verschillende levende boeken (de meesten afkomstig uit de regio). Via de balie geef je aan met wie je een gesprek wilt aangaan. Daarna brengt de baliemedewerker jou en het 'menselijke boek' met elkaar in contact.

Waarom Living Library
Het doel van Living Library is het samenbrengen van mensen en wegnemen van vooroordelen en taboes door met elkaar in gesprek te gaan. Kort gezegd is Living Library een evenement om de dialoog te promoten.

Het programma
12.30 uur | Opening
12.45 uur | Start eerste gespreksronde
16.00 uur | Einde

Gratis toegang, aanmelden is niet nodig.

Bekijk de catalogus
hieronder zie je welke boeken je kunt 'lenen'. Er worden nog nieuwe titels toegevoegd.

1 - Boosheid en agressie
Vanaf zijn 3,5 jaar werd hij in een internaat geplaatst waar hij zich vrij jong moest bewijzen. Met de instelling “met mij valt niet te sollen”, doorloopt Jean-Pierre het internaat maar bouwde in die tijd wel een muur om zich heen. Door voorvallen werd hij steeds agressiever, en kende geen stop. Toen hij na 10 jaar thuis kwam, in een nieuwe wereld, bleef zijn gedrag hetzelfde. Hij was altijd boos en agressief, totdat hij echt ontspoort. Met het gevoel ‘in heb schijt aan de wereld’, krijgt hij op verschillende manieren hulp, wat niet altijd goed werkt. Hij is er nog niet klaar voor. Stapje voor Stapje lukt het Jean-Pierre aan zichzelf te werken. Zo heeft hij een training agressie regulatie gevolgd via ORO en kan veel beter aangeven hoe hij zich voelt en zijn grenzen benoemen. “Mensen begrijpen mij nu beter, dat deze ze eerst niet”.

2 - Misbruik door vader
Herinneringen uit haar jeugd heeft ze lange tijd weggestopt. Ver weg, waardoor er geen actieve herinneringen zijn. In 2017 wordt de beerput opengetrokken. Wanneer ze, als kindercoach, een kind wil begeleiden waar ze geen grip op krijgt. Ze besluit een opleiding te volgen om kinderen met een trauma beter te kunnen begeleiden, maar er komen juist bij haar allemaal herinneringen omhoog. Hierdoor is ze zelf in een hulpverleningstraject gestapt.

Judith is langdurig misbruikt door haar vader. Het begon al op kleuterleeftijd. Wat werd gezien door moeder. Zij heeft nooit ingegrepen, iets wat moeilijk te begrijpen is. Het gevecht met haar vader herinnert ze zich. En ook dat ze de misbruiken heeft ondergaan. Dit resulteerde dat ze altijd leefde in angst.

“Nadat mijn herinneringen boven kwamen stond mijn leven op zijn kop”, aldus Judith. “Ik ben lang loyaal geweest richting mijn ouders. Maar ik kon de drempel niet meer over, daarom heb ik in eerste instantie een brief geschreven. Deze brief gaf niet de juiste lading aan de boosheid, dus ben ik naar mijn ouderlijk huis gegaan om het ze te vertellen”. Tot op de dag van vandaag heeft ze geen erkenning gekregen en zal ze zelf stappen moeten maken.
“Ik ben positief en optimistisch ingesteld. Ik leef meer voor mezelf!”

3. Ik heb ook een gevoel en geen beperking

Mensen denken we eens dat hij geen gevoel heeft, omdat hij een vorm van autisme heeft. Maar zoals hij zelf zegt; “ik heb meer gevoel dan jij waarschijnlijk verwacht”. In zijn dagelijks leven ervaart hij zelf weinig tot geen beperkingen, maar voelt het meer alsof mensen hem beperken.

Vragen die hij zichtzelf heeft gesteld zijn; Waarom word ik buitengesloten? Omdat ik anders ben dan jij? Mag ik er niet zijn? Al deze gedachten krijgt Dennis als iemand tegen hem zegt dat ze ok autisme hebben, of zelfs de opmerking; tegenwoordig heeft iedereen een diagnose of rugzakje’.

Kom met Dennis in gesprek, zo leer jij meer over autisme, maar voelt ook hij zich eer gehoord.

4. Vallen en opstaan met visuele beperking

Net als elk ander bestaat het leven van Leo uit vallen en opstaan. Als kind, puber en vader van een gezien heeft hij de mazzel dat hij talent had voor het tekenen en schilderen. Dat gaf hem de kans om zijn hobby na het voltooien van een grafische opleiding door te zetten als ontwerper/illustrator. Tijdens de laatste jaren een prestatie omdat hij toen alleen nog maar met vergroting op de computer kon werken. Teken en schilderen was toen al niet meer mogelijk vanwege een degenererende oogaandoening. Tot zijn 58ste levensjaar heeft Leo dit volgehouden. “Op dat moment was mijn zicht dusdanig slecht dat ik niet meer verder kon met het uitvoeren van mijn visuele werk”, aldus Leo.

Leo is op zoek gegaan naar positieve mensen die ondanks hun visuele beperking, niet zijn blijven hangen in al datgene wat niet meer lukt, maar juist mogelijkheden ontdekken. Zijn benodigde gedrevenheid komt extra goed van pas bij zijn nieuwe muzikale hobby’s.
“Tot mij 58ste levensjaar heb ik kunnen werken, op dat moment was mijn zicht dusdanig slecht dat ik niet meer verder kon met het uitvoeren van mijn visuele werk.”